Tomas Espedal (1961) hefur gefið út 16 bækur síðan 1988. Bækurnar Gå(2006), Mod kunsten (2009) og Bergeners (2013) hafa verið tilnefndar til Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs. Hann fékk Kritikerprisen fyrir Mod kunsten og Brageprisen fyrir Mod naturen (2011). Espedal kemur úr verkalýðsstétt í Bergen. Á unglingsárum bjó Espedal í Kaupmannahöfn þar sem hann hóf rithöfundaferil sinn. Hann tilheyrði pönkarasamfélaginu í Kaupmannahöfn og bókmenntasamfélaginu í kringum Poul Borum og Rithöfundaskólann. Eftir þessi mótandi ár í Kaupmannahöfn menntaði hann sig við Háskólann í Bergen. Hann hefur skapað sinn eigin stíl í norskum bókmenntum og hefur haft frumkvæði að alþjóðlegri ljóðahátíð í Bergen (Bergen Internationale Poesifestival). Sem rithöfundur skilur hann sig frá öðrum fjölskyldumeðlimum úr verkalýðsstéttinni. Espedal leggur áherslu á að vinna rithöfunda er nákvæmlega eins og vinna annarra, það er að segja að ritvélin er tækið sem hann notar við dagleg störf. Í viðtali í Politiken segir hann: ” Í gegnum rithöfundastörf mín hefur það verið mikilvægt fyrir mig að sýna fram á hversu mikið verk það raunverulega er að vera rithöfundur. Að það er raunverulegt starf. Ég er að skrifa um að skrifa. Hér er vinnutíminn minn. Hér er framleiðslan mín. Hér er vélin mín.” (Kim Skotte: ”Norsk forfatter: Hvis man tager hensyn, er man FÆRDIG”. Politiken, 2010-12-02).
Skrif Espedals snúast um upplifun af missi og mikilli löngun til að lifa í gegnum þessa sorg og þannig að vera viðurkenndur í óviljandi og ógegnsæjum krafti lífsins. Gegnumgangandi þemu í áhugaverðum og fjölþættum skrifum Espedals eru hjartasorg, blekking, að láta sig hverfa, upplausn, umbreyting – að finna sig/endurheimta sjálfan sig með því að fara í ferðalög, gönguferðir, hjólreiðaferðir, siglingar og einnig í gegnum náin sambönd.
Sofie Hermansen Eriksdatter, skrifstofustjóri Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs, stýrir umræðu sem fer fram á norsku og dönsku.